امروز سالروز قيام خونين مردم تهران عليه رژيم جنايتکار پهلوي است. 17 شهريور 1357، نقطه عطفي در تاريخ مبارزات خونين ملت سرافراز ايران اسلامي است. در اين روز رژيم جلاد پهلوي که در اثر حضور گسترده مردم در تظاهرات روزهاي قبل از آن، ازجمله راهپيمايي تاريخي عيد فطر و همچنين راهپيمايي گسترده روز 16 شهريور به خشم آمده بود و شعله‌هاي فروزان انقلاب اسلامي را هر روز پرفروغ‌تر مي‌يافت، به منظور جلوگيري از گسترش تظاهرات مردم مسلمان، نقشه شومي را طراحي نمود تا به خيال خود با ارتکاب جنايتي عظيم وکشتاري گسترده، شعله‌هاي فروزان انقلاب را براي هميشه خاموش نمايد. 17 شهريور 1357 مطابق با 5 شوال آن سال بود و کمتر از يک هفته از راهپيمايي تاريخي عيد فطر مي‌گذشت و روز قبل از آن هم راهپيمايي گسترده‌اي عليه رژيم شاه برپا شده بود. رژيم سفاک پهلوي در اجراي اين نقشه شوم ازاوايل صبح جمعه (17 شهريور) به وسيله فرمانداري نظامي با انتشار اطلاعيه‌اي، در تهران و يازده شهر ديگر حکومت نظامي اعلام کرد. اعلام حکومت نظامي تقريبا همزمان با ساعت‌هايي بود که مردم درحال تجمع در ميدان شهدا (ژاله سابق) بودند. حکومت نظامي درحالي اعلام شده بود که تظاهرکنندگان چندان اطلاعي از موضوع نداشتند و از طرفي گمان نمي‌کردند رژيم پهلوي، سفاکي خود را به جايي برساند که بخواهد انبوه مردم اعم از زن و کودک و پير و جوان را آماج مسلسلها قرار بدهد و در سر خود انديشه قتل‌عام مردم را بپروراند. رژيم شاه گمان مي‌کرد با کشتار 17 شهريور از پيروزي انقلاب اسلامي جلوگيري خواهد کرد، اما همين جنايت سبب شد بر خشم مردم ايران افزوده گردد و بر عزم آنان در جهت ساقط کردن رژيم طاغوت بيافزايد.در واقع جنايت رژيم پهلوي در روز 17 شهريور يکي از عوامل حضور گسترده و همه‌جانبه مردم در صحنه انقلاب شد و در کنار رهبري داهيانه بنيانگذار نظام جمهوري اسلامي حضرت امام خميني رحمة‌الله‌عليه منجر به پيروزي انقلاب گرديد.از ساعت 6 صبح روز جمعه 17 شهريورماه 1357 مقررات حکومت نظامي ا به مدت 6 ماه در بعضي از شهرهاي برقرار شد و بخش عمده‌اي از مردم مسلمان تهران که هنوز از حکومت نظامي اطلاعي حاصل نکرده بودند پيش از ساعت 6 صبح طبق قرار قبلي از هر سو به سوي ميدان شهداي تهران سرازير شدند. مردم وقتي به ميدان رسيدند با يک منظره غيرعادي روبرو گرديدند. تانک‌ها اطراف ميدان را گرفته بودند و تيربارها و مسلسلها در گوشه و کنار استقرار يافته وبالاخره همه چيز براي انجام يک جنايت بزرگ و وحشتناک آماده شده بود. ماموران رژيم پس از چند اخطار، از زمين و هوا، از چپ و راست و عقب و جلو، مردم را به گلوله ورگبار مسلسلها بستند و آن جنايت تاريخي را آفريدند. مامورا رژيم شاه در اين جنايت افراد زيادي را به شهادت رساندند و هزاران تن را زخمي کردند، زمين ميدان شهدا در مدت کوتاهي گلگون شد و پيکر پاک مردان و زنان وجوانان پيرو حق در سينه ميدان روي هم انباشته گرديد. دژخيمان شاه در کشتار مردم آنقدر حريص بودند که از هر سو کوچه و خيابانها را بر روي مردم بستند تا از فرارشان جلوگيري کنند و براي آنکه جنايت را به اوج برسانند وهمه ميدان را در شعله آتش فرو برند خاک‌اره‌هاي آغشته به بنزين را در ميدان پخش کردند و آن را آتش زدند.به اين ترتيب جنايتي که زبان و قلم از وصف همه ابعاد آن عاجزند، به وقوع پيوست و در تاريخ ثبت شد. رژيم جبار شاه برخلاف انتظاري که داشت نه تنها نتوانست با بوجود آوردن اين فاجعه دهشت‌انگيز مردم را بترساند وقيام و نهضت را متوقف سازد، بلکه انقلاب از آن تاريخ به بعد اوج و گسترش کم‌نظيري گرفت و سرانجام به حکومت ننگين جباران خاتمه داد. هفده شهريور چهره کريه وستمکارانه و خونخوار رژيم شاه را هرچه بيشتر آشکار ساخت و سبب شد که مردم مصمم‌تر از هميشه عزم خويش را جزم نمايند تا رژيمي را که تا اين حد خونخوار و بي‌رحم نسبت به مردم بود سرنگون سازند و با ريشه‌کن ساختن دستگاه شاه، عوامل خونخوار و چپاول‌گران جهاني را از کشور بيرون کنند و نظام مقدس اسلامي را جايگزين آن سازند. خوني که در 17 شهريور از مردم بر زمين ريخت، نويدگر پيروزي 22 بهمن گرديد.
