نيوزويک: راهبرد ترامپ در آمريکاي لاتين نتيجه عکس خواهد داشتنشريه امريکايي نيوزويک در گزارشي به راهبر
نيوزويک: راهبرد ترامپ در آمريکاي لاتين نتيجه عکس خواهد داشتنشريه امريکايي نيوزويک در گزارشي به راهبرد دولت ترامپ در آمريکاي لاتين پرداخت و نوشت با وجود برخي دستاوردها، اتکاي واشنگتن به برخي اقدام‌هاي خشن و سختگيرانه موجب تقويت چپ گرايي در اين منطقه خواهد شد.در گزارش نيوزويک آمده است: پس از گذشت 9 ماه از دوره دوم رياست‌جمهوري دونالد ترامپ، آمريکاي لاتين به کانون توجه سياست خارجي واشنگتن تبديل شده است. دولت از کمک‌هاي زيرساختي سنتي و مجامع ديپلماتيک فاصله گرفته و در عوض به راهبرد متمرکز بر تعرفه‌ها، فشار نظامي و همسويي سياسي دوجانبه روي آورده است.مايکل شيفتر، رئيس پيشين سازمان "گفتگوي بين آمريکايي"، رويکرد دولت را "تهاجمي ولي نامنسجم" توصيف کرد. او به نيوزويک گفت: انکار اين موضوع که دولت ترامپ در آمريکاي لاتين بيشتر از هر دولت آمريکايي اين قرن فعاليت کرده، دشوار است. با اين حال، تشخيص يک برنامه منسجم نيز به همان اندازه دشوار است.به ادعاي نيوزويک، همزمان با گسترش استقرار نيروهاي نظامي آمريکا در سراسر منطقه کارائيب، بسياري از مردم آمريکاي لاتين از دکترين ترامپ حمايت مي‌کنند. در ميان حاميان وي، ماريا کورينا ماچادو، برنده جايزه صلح نوبل 2025 و رقيب اصلي نيکولاس مادورو رئيس‌جمهوري ونزوئلا و همچنين آلوارو اوريبه، رئيس‌جمهور سابق کلمبيا، ديده مي‌شوند.با اين حال، ديگران هشدار مي‌دهند که اين راهبرد مي‌تواند نتيجه معکوس داشته باشد. در برزيل، رويارويي علني ترامپ با رئيس‌جمهور لوئيز ايناسيو لولا دا سيلوا، ميزان محبوبيت اين چهره چپ‌گرا را افزايش داده و او را براي نامزدي مجدد در انتخابات سال آينده ميلادي جسورتر کرده است.ارنستو سَمپِر، رئيس‌جمهوري سابق کلمبيا، در اين زمينه گفت: اين نوع ديپلماسي سختگيرانه تنها احساسات ضدآمريکايي را که مدت‌هاست در آمريکاي لاتين وجود داشته، تشديد مي‌کند. تاريخ به ما مي‌آموزد که مداخله‌گرايي،مقاومت به بار مي‌آورد و نه وفاداري.پيشتر نيز تارنماي نشنال اينترست در مطلبي به بررسي احياي دکترين مونرو در آمريکاي لاتين پرداخته و نوشته بود: همان‌گونه که دکترين مونرو در قرن نوزدهم ابزار سياسي براي مشروعيت‌بخشي به نفوذ واشنگتن در آمريکاي لاتين بود، امروز نيز پرواز بمب‌افکن‌ها و مداخلات کاخ سفيد نشانه‌اي از تداوم همان ذهنيت استعماري در قالب امنيتي مدرن است.پرواز اخير بمب‌افکن‌هاي راهبردي1B نيروي هوايي آمريکا بر فراز درياي کارائيب يادآور و بازتوليد سياستي است که ريشه‌هاي آن به قرن نوزدهم و «دکترين مونرو» بازمي‌گردد. اين دکترين که در سال 1823 توسط رئيس‌جمهور «جيمز مونرو» اعلام شد در کل تصريح داشته که قاره آمريکا بايد از نفوذ و مداخله قدرت‌هاي اروپايي مصون بماند و در مقابل، ايالات متحده نيز از مداخله در امور اروپا خودداري کند. با گذر زمان، اين سياست به ابزاري براي توجيه سلطه و مداخله آمريکا بر نيمکره غربي تبديل و کارائيب به‌عنوان «حياط خلوت» ايالات متحده تثبيت شد.دولت آمريکا در سال‌هاي اخير، به‌ويژه از دوره ترامپ، با افزايش گشت‌هاي هوايي و دريايي در اين منطقه، تلاش کرده است کنترل خود را برابر نفوذ قدرت‌هايي مانند روسيه، چين و ايران حفظ کند.به اعتقاد کارشناسان، واشنگتن با نمايش مکرر قدرت نظامي در اين منطقه چند هدف را دنبال مي‌کند: نخست، بازدارندگي برابر هرگونه نفوذ قدرت‌هاي فرامنطقه‌اي؛ دوم، اطمينان‌بخشي به متحدان محلي مقابل تهديدات ادعايي؛ و سوم، يادآوري توانايي ايالات متحده براي اعمال قدرت فراتر از مرزهاي خود.
