نتايج يک مطالعه بلندمدت نشان مي‌دهد مصرف منظم سيب‌زميني سرخ‌کرده خطر ابتلا به ديابت نوع 2 را به ميزان چشمگيري افزايش مي‌دهد، اين درحالي است که ساير روش‌هاي تهيه سيب‌زميني (آب‌پزکردن، پختن و پوره‌کردن) چنين خطري را ايجاد نمي‌کنند.وبگاه ساي‌تِک‌دِيلي در گزارشي آورده است: مطالعه جديد دانشکده بهداشت عمومي هاروارد نشان مي‌دهد جايگزيني هر شکل از سيب‌زميني (سرخ‌کرده، پخته، آب‌پز يا پوره) با غلات کامل مي‌تواند به کاهش خطر ابتلا به ديابت نوع 2 کمک کند.يافته‌هاي اين پژوهش که به‌تازگي در نشريه معتبر بي‌ام جي منتشر شده، نشان مي‌دهد مصرف سه وعده سيب‌زميني سرخ‌کرده در هفته، خطر ابتلا به ديابت نوع 2 را تا 20 درصد افزايش مي‌دهد.سيد محمد موسوي، پژوهشگر ارشد اين مطالعه، توضيح مي‌دهد: مطالعه ما با بررسي اَشکال مختلف سيب‌زميني، رژيم غذايي در طول دهه‌ها و بررسي اثرات جايگزيني سيب‌زميني با ساير غذاها، بينشي عميق‌تر و جامع‌تر ارائه مي‌دهد. ما به جاي اينکه به اين بپردازيم که «سيب‌زميني خوب است يا بد؟» اين سؤال ظريف‌تر و مفيدتر را بررسي مي‌کنيم که «سيب‌زميني چگونه بايد تهيه شود و چه چيز ديگري مي‌توانيم به جاي آن بخوريم؟»اين پژوهش که با بررسي داده‌هاي 205 هزار و 107 نفر در طول 30 سال انجام شده، نشان مي‌دهد جايگزيني سيب‌زميني سرخ‌کرده با غلات کامل (مانند نان سبوس‌دار، برنج قهوه‌اي، جو دوسر و کينوا) مي‌تواند خطر ديابت را تا 19 درصد کاهش دهد. حتي جايگزيني غلات تصفيه‌شده به جاي سيب‌زميني سرخ‌کرده نيز مي‌تواند خطر ديابت را کاهش دهد.پروفسور والتر ويله (Walter Willett)، سرپرست اين پژوهش، تأکيد مي‌کند: پيام بهداشت عمومي اين پژوهش ساده و قدرتمند است: تغييرات کوچک در رژيم غذايي روزانه ما مي‌تواند تأثيري مهم بر خطر ديابت نوع 2 داشته باشد. محدودکردن مصرف سيب‌زميني، به‌ويژه سيب‌زميني سرخ‌کرده، و انتخاب منابع سالم کربوهيدرات مانند غلات کامل مي‌تواند به پيشگيري از ديابت نوع 2 در جامعه کمک کند.اين يافته‌ها بر اهميت توجه به نحوه تهيه غذاها و جايگزيني آن‌ها با گزينه‌هاي سالم‌تر در تدوين دستورالعمل‌هاي غذايي تأکيد مي‌کنند.
