رود نيل در مصر جريان داشت و غزه از تشنگي مرد،
تاريخ خواهد نوشت کشورهاي عضو شوراي همکاري خليج فارس دريايي از نفت در اختيار داشتند و در همان حال بيمارستان‌ها و آمبولانس‌هاي غزه سوخت نداشتند،
تاريخ خواهد نوشت که کشورهاي مسلمان بيش از پنجاه ميليون رزمنده و سرباز داشتند ولي حتي يک سرباز هم به غزه نفرستادند تا جلوي نسل کشي را بگيرد،
تاريخ خواهد نوشت که ميلياردها براي برگزاري مراسم رقص و جشن هزينه مي‌شد ولي در غزه آب و نان نبود،
تاريخ خواهد نوشت که ترکيه با ريا و تزوير از اسلام نام مي‌برد و همزمان کشتارکنندگان را تامين مالي مي‌کرد،
تاريخ خواهد نوشت که امت اسلامي حاکمانشان را سرزنش مي‌کردند ولي دست از نوشيدن پپسي و کوکاکولا و استفاده از ساير محصولات دشمن صهيونيستي برنمي داشتند،
تاريخ خواهد نوشت که غربي‌ها در اعتراض به نسل کشي به خيابان‌ها مي‌آمدندولي مسلمانان و علمايشان در خانه‌هايشان مي‌نشستند و بر سر موضوعات فرعی و بی‌خاصیت به بحث مي‌پرداختند ولي هيچ سخني از هزاران کشته در نسل‌کشي غزه به ميان نمي‌آمد،
تاريخ هرگز هيچ کدامتان، نه شما مردم و نه حاکمانتان، را بعد از نابودي غزه و مردمش نخواهد بخشيد...
روز قيامت.... روزي که پرده‌ها برافتد همه‌تان بازخواست خواهيد شد
و به‌زودي ستمکاران خواهند دانست به کجا باز خواهند گشت.
