بسم‌الله الرحمن الرحيم
سياستمداران واقعي کساني هستند که منازعات داخلي را حتي هنگام احتمال تهديد خارجي کنار مي‌گذارند و اتحاد براي صيانت از کشور را در اولويت قطعي قرار مي‌دهند.
امروز کشور ما نه در معرض تهديد بلکه تهديدها قرار دارد ولي با اينحال فعالان سياسي ما مشغول منازعات و يقه همديگر را گرفتن هستند. آمريکا طمع خود را از خواسته غيرمنطقي به صفر رساندن غني‌سازي، به تعطيل کردن برنامه توليد موشک و دست کشيدن از تقويت بنيه دفاعي و حتي حضور مأموران آمريکائي در کنار بازرسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي براي نظارت مستمر بر فعاليت‌هاي هسته‌اي کشورمان رسانده ولي حضرات فعالان سياسي ما هنوز از افشاگري عليه همديگر فارغ نشده‌اند! رژيم صهيونيستي جنگنده‌هاي خود را تا نزديک مرزهاي ايران در حريم هوائي عراق براي تمرين‌هاي پرتاب به پرواز درمي‌آورد و در اينجا فلان آدم خوش‌خيال مي‌گويد دلش مي‌خواهد به مردم بليط سفر به بيت‌المقدس بفروشد! اروپا، آمريکا و کانادا براي ايران خط و نشان مي‌کشند و از تحريم‌ها و فشارهاي بيشتر سخن مي‌گويند و مردم در تنگناي گراني‌هاي روزافزون با مشکلات معيشتي دست و پنجه نرم مي‌کنند و به‌اصطلاح شخصيت‌هاي سياسي ما درباره اينترنت سفيد با هم به چانه‌زني مشغولند و همديگر را به سوء‌استفاده از موقعيت، رياکاري، دوروئي و تبعيض متهم مي‌کنند!
اين، روش بسيار زشت و زيانباري است که متأسفانه از دهه‌ها قبل آغاز شد و تاکنون ادامه دارد و متأسفانه بايد اعتراف کنيم که «ام‌‌الامراض» است و تمام جناح‌ها به آن آلوده هستند. ضربه خطرناکي که اين بيماري به کشور مي‌زند اينست که اعتماد مردم را خدشه‌دار مي‌کند و پشتوانه مردمي استقلال را که سرمايه اصلي است از بين مي‌برد. معلوم نيست چرا با ادامه يافتن اين منازعات مقابله نمي‌شود و يک قوه عاقله‌اي در کشور درصدد پايان دادن به آن برنمي‌آيد!
شايد از جناح‌هاي سياسي اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب به دليل علاقه‌اي که به کسب قدرت و نگهداري آن دارند، ورود به منازعات امري طبيعي باشد ولي براي مصون نگهداشتن کشور از مطامع دشمنان، چنين منازعاتي از هر سم مهلکي خطرناک‌تر است. اصحاب جناح‌ها اگر دقت کنند به اين نتيجه خواهند رسيد که عوارض منفي اين سم مهلک دامن‌گير خودشان هم خواهد شد. حال که جناح‌ها به دليل شيفتگي قدرت حاضر نيستند به خاطر مصالح کشور از بعضي مطامع خود کوتاه بيايند و با طرف مقابل به مصالحه‌اي که به نفع کشور و ملت است برسند، نمي‌توان کشور را به حال خود رها کرد و به طرفين منازعات اجازه جولان دادن در اين عرصه خطرناک را داد. مصالح عمومي و منافع ملي بسيار مهم‌تر از اينست که در برابر منازعات جناح‌ها بر سر قدرت، کوتاهي گردد و به اين جنگ قدرت اجازه ادامه يافتن داده شود.
اصحاب جنگ قدرت بايد اين واقعيت را درک کنند که صبر مردم بي‌پايان نيست. مردم ايران براي به پيروزي رساندن انقلاب اسلامي و پايان دادن به عمر ننگين رژيم منحط و وابسته پهلوي بهاي سنگيني پرداختند. انقلاب اسلامي و نظام سياسي برآمده از آن براي تأمين استقلال، آزادي، رفاه، پيشرفت و عدالت به وجود آمدند ولی منازعات جناح‌ها به جائي رسيده که تمام اين اهداف را به فراموشي سپرده و در حال بر باد دادن خون‌هاي شهيدان و فداکاري‌هاي جانبازان و ايثارگران است. اکنون مردم مي‌دانند اين خسران بزرگ ناشي از جنگ قدرت جناح‌هاست و به همين دليل هيچيک از آنها را نخواهند بخشيد مگر آنکه در روش غلط خود تجديد نظر عملي کنند و به فرمان خدا که از جنگ قدرت نهي کرده است «وَلَا تَنَازَعُواْ فَتَفشَلُواْ وَتَذهَبَ رِيحُكُم» گردن نهند.
