غلامرضا بني اسدي
کسي که "بد" ميگويد، پيش و بيش از آن که بخواهد شخصيت ديگري را تخريب کند، سبوي ذات خود او ميشکند. آنچه ميگويد، نه تراوش که اصل آن چيزي است که در ذات دارد. عقرب را اگر هزار تعليم هم بدهند و در هزار کلاس بنشانند باز با "نيش" واقعيت وجودي خود را نشان خواهد داد. او نه از رهِ "کين" که به اقتضاي طبيعتش ميگزد.متأسفانه عقرب زبانان زيادي داريم که در جامعه، آن "نيش بسته" را روسفيد ميکنند. آن مدعي امر به معروف که يک جريان شناسنامهدار جبهه انقلاب را به "سرطان" تشبيه ميکند، از عقرب چيزي کم ندارد که بيشتر هم دارد و آن همان "کين" است که اضافه شده است. آن صاحب تريبوني که کلماتش نيش دارد و اشارههايش تيغ و طرف مقابل خود را جانور ميبيند آيا به خُلقِ عقربي دچار نيست؟ خُلقي که مخالفِ خِلقت اوست! فلان شخصي که اين وآن را به تحقير با فاميلي قبلي ميخواند، آن که افراد را به ظاهرشان به تمسخر ميگيرد، چه نسبتي با اخلاق ديني و منطق قرآني دارد که به صراحت "وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ" را درس ميدهد و رسم زندگي ميخواهد؟ کاش آيه 11 سوره شريفه حجرات را قاب ميکردند و برابر چشم مدعيان انقلابيگري و ايمان ميگذاشتند تا بفهمند که به چه منطقي بايد نطق کنند؛ "اي اهل ايمان! نبايد گروهي گروه ديگر را مسخره کنند، شايد مسخره شدهها از مسخره کنندگان بهتر باشند، ونبايد زناني زنان ديگر را [مسخره کنند] شايد مسخره شدهها از مسخره کنندگان بهتر باشند، و از يکديگر عيب جويي نکنيد و با لقبهاي زشت و ناپسند يکديگر را صدا نزنيد؛ بد نشانه و علامتي است اينکه انساني را پس از ايمان آوردنش به لقب زشت علامتگذاري کنند. و کساني که [از اين امور ناهنجار و زشت] توبه نکنند، خود ستمکارند." و کاش توبه کنند.توبه البته بازي کلمات نيست که اصلاح مسير است بعد از پوزش خواهي. اما آيا کسي به خاطر دارد خاطرهاي که افراد مدعي عذر بخواهند يا حتي عذر نخواسته شيوه خود را عوض کنند؟ خدا کند بعد از اين شاهد مشقي چنين در رفتار حضرات باشيم تا سرمشق شود براي جامعه چه جامعه از روي دست ماهايي مينويسد که اول دفتر را نوشته ايم. پس خير و شر رويداده در جامعه هم در کارنامه ما ثبت ميشود. اين هم کلام رسولِ حکمت(ص) است که "هركه روش نيكويى بگذارد كه پس از مرگش بدان عمل شود، هم اجر خودش را دارد وهم به اندازه اجر كسانى كه به آن عمل مى كنند؛بى آن كه از اجر ايشان چيزى كم شود. و هركه روش ناپسندى بنهد و پس از مرگش بدان رفتار شود، گنهكار است و به اندازه گناهان كسانى كه به آن سنّت عمل مى كنند نيز برايش گناه باشد؛بى آن كه از گناه آنان چيزى كم شود". هوشيار باشيم و هشدارها را جدي بگيرم. روشهاي ناپسند را با اصلاح به پسند آوريم اين براي همه بهتر است. بهتر عمل کنيم.