رئيس مرکز پژوهشهاي مجلس:روزمرگي نشانهاي از فرسودگي نظام تصميمگيري استرئيس مرکز پژوهشهاي مجلس گفت
رئيس مرکز پژوهشهاي مجلس:روزمرگي نشانهاي از فرسودگي نظام تصميمگيري استرئيس مرکز پژوهشهاي مجلس گفت: سايهاي از فرسودگي مزمن در مديريت راهبردي براي افق پيشروي ايران آينده سنگيني ميکند.بابک نگاهداري، در خصوص اهميت جوانگرايي در عرصه مديريت کشور، گفت: در شرايط فعلي که با اتمام دوره چشم انداز بيست ساله در آستانه فصلي نوين در عرصه سياسي و اداره کشور هستيم به نظر ميرسد سايهاي از فرسودگي مزمن در مديريت راهبردي و تصميمگيري نسل مديريتي موجود براي افق پيش روي ايران آينده سنگيني ميکند. اين خستگي مانع اصلي در بازسازي حياتي ظرفيتهاي فکري، سياسي و مديريتي کشور و انقلاب شده است و نيازمند تزريق نسل جديد نخبه براي پيشبرد اولويتهاي ملي هستيم.وي خاطرنشان کرد: تکرار چرخههاي تصميمگيري سنگين در طي اين سالها و مواجهه مستمر با بنبستهاي ساختاري و شرايط تحريمي سبب تحليل ذخيره انرژي شناختي و قوه ابتکار حکمرانان نسلهاي قبلي انقلاب گرديده و انرژي آنها عمدتاً به کنترل بحرانهاي روزمره، بدون تعريف مسيرهاي جسورانه تحولگرا و نوآوريهاي ساختارشکن صرف شده است و اين امر براي عبور از موانع و ساختن ايران آينده زهري راهبردي است.وي با بيان اينکه ايران امروز عطشناک يک انگيزه ملي و معنابخش براي پيمودن مسير آينده است، اضافه کرد: اگر نتوانيم اين معناي بزرگتر را تعريف کنيم، فرسودگي انگيزشي براي جامعه ايران محتمل است. معنايي که ضامن دستيابي به ايران نوآفرين مردمي و پيشرفته باشد.نگاهداري افزود: نشانههاي عيني فرسايش در حکمراني را ميتوان در تأخير مهلک در بازسازي سازوکارهاي اداره کشور و رفع ناترازيها، تمرکز بر اداره روزمره و غياب چشم انداز آينده، غلبه تکليف جاري بر ماموريت آتي، نبود افقگشايي، واکنش به رويدادها به جاي سياستگذاي فعال، فقدان روايتهاي پيشدستانه و طرحهاي راهبردي خلاق، کاهش تعامل فکري با بدنه جوان و منتقد جستجو کرد.وي ادامه داد: خستگي نظام مديريتي سبب از کار افتادن چرخه تصميمگيري، تقليل توانايي حکمراني در ارزيابي ريسکهاي پيچيده و انتخاب شايستهترين افراد به جاي افراد صرفاً قابل اعتماد اما کم تأثير، رسيدن به وضع همساني شناختي مخرب و از دستدادن توان ديدن گلوگاههاي استراتژيک و تضعيف مزمن کاريزماي آرمانهاي انقلاب اسلامي ميشود.رئيس مرکز پژوهشهاي مجلس يادآور شد: ذهن خسته، نيازمند ورود مداوم محرکهاي جديد و تحرکبخش، تعامل ميان نسلي مستمر، نوسازي تيمهاي مديريتي با ورود جوانان نخبه جديد و بازکردن حلقههاي مديريتي کشور است.