بسم‌الله الرحمن الرحيم
تازه‌ترين مطلبي که از رئيس جمهور پزشکيان درباره بودجه کل کشور براي سال 1405 منتشر شده اينست که گفت تلاش مي‌کنيم بودجه سال آينده را بدون کسري تنظيم کنيم.
تصميم خوبي است البته ولي کافي نيست. مشکلات بودجه کشور فقط کسري نيست بلکه مهم‌تر از کسري بودجه، اتلاف بودجه است. اگر رئيس جمهور بتواند بودجه کل کشور را از اين هر دو مشکل نجات دهد، مي‌توان گفت کاري کرده است کارستان.
درباره کسري بودجه به اين جهت که خود رئيس جمهور درصدد جلوگيري کردن از آنست مطلبي مطرح نمي‌کنيم و مي‌پردازيم به اتلاف بودجه.
خوشبختانه درباره اتلاف بودجه، خود رئيس جمهور پزشکيان علاوه بر اينکه اطلاعات خوبي دارد، از انگيزه قابل تحسيني براي مقابله با آن نيز برخوردار است. تعبير «دستگاه‌هاي بي‌خاصيت» که بودجه مي‌گيرند ولي کاري انجام نمي‌دهند، از ابداعات خود رئيس جمهور پزشکيان است. ايشان در چند مورد با حرارت زياد که پيدا بود ناشي از مخالفت شديد تخصيص بودجه به چنين دستگاه‌هائي است سخن گفت بطوري که از تک تک کلماتي که به کار مي‌برد عزم جزم شخص رئيس جمهور براي حذف بودجه اين دستگاه‌ها قابل درک است.
با توجه به اينکه درباره اين دستگاه‌هاي بي‌خاصيت و تلف‌کننده بودجه در سال‌هاي اخير مطالب زيادي گفته و نوشته شده، لزومي ندارد از آنها نام ببريم يا درباره عملکردشان مطالب جديدي بنويسيم. شايد اشاره به اين نکته کافي باشد که اين دستگاه‌ها عليرغم بودجه زيادي که مي‌گيرند اولاً به هيچيک از اهداف تعيين شده دست نيافته‌اند و ثانياً يکي از کارهاي اصلي‌شان کارشکني عليه دولت و ايجاد دردسر براي نظام و کشور است. بسيار غم‌انگيز است که عده‌اي از بيت‌المال استفاده کنند و به جاي حل يک مشکل از صاحبان بيت‌المال که مردم هستند، ده‌ها مشکل براي آنها به وجود بياورند. چنين روش خلافي را که از مصاديق بارز «اتلاف بودجه» است در هيچ کشوري نمي‌توان سراغ گرفت.
غم‌انگيزتر اينست که اين اتلاف بودجه در جامعه‌اي صورت مي‌گيرد که ده‌ها ميليون نفر زير خط فقر قرار دارند، هنوز عده‌اي در کپرها زندگي مي‌کنند، عده‌اي از کودکان در بعضي مناطق هنوز شناسنامه ندارند، با اينکه قانون اساسي آموزش و پرورش را در تمام سطوح رايگان اعلام کرده بسياري از خانواده‌ها براي آموزش فرزندانشان مشکل دارند، تبعيض و بي‌عدالتي آموزشي بسياري از خانواده‌ها را رنج مي‌دهد، بي‌کاري نرخ بالائي دارد، اکثر مردم براي درمان مشکل دارند، بازنشسته‌ها دچار دغدغه معيشتي هستند و گراني‌هاي روزافزون بر معيشت مردم سايه افکنده است. اين بارها بر دوش مردمي سنگيني مي‌کنند که در برابر توطئه‌هاي دشمنان همواره با وحدت و همبستگي مي‌ايستند و تاکنون با روشن‌ترين مواضع عملي خود نشان داده‌اند حتي در سخت‌ترين شرايط زندگي حاضر نيستند کاري کنند که دشمنان اين کشور کمترين احساس شادي نمايند.
دولتمردان ما و در رأس آنها شخص رئيس جمهور بايد در برابر اينهمه فداکاري، تمام تلاش خود را براي قدرداني از چنين ملتي بکار بگيرند. قدرداني از ملت را نبايد در شعارها و وعده‌ها محدود نگهداشت. اکنون زمان مناسبي است که رئيس جمهور پزشکيان از محدوده شعار و حرف درماني خارج شود و بدون رعايت ملاحظات معموله اقدام به جراحي لايحه بودجه کل کشور نمايد. حذف بودجه دستگاه‌هاي بي‌خاصيت و هزينه کردن آن براي حل مشکلات اقشار ضعيف، بايد در رأس برنامه‌هاي رئيس جمهور در تدوين لايحه بودجه کل کشور باشد.
مي‌دانيم که حذف بودجه دستگاه‌هاي بي‌خاصيت و نيروهاي آويزان و مزاحم، کار آساني نيست و سدهاي بزرگي در برابر آن قرار دارند، ولي اين را هم بايد بدانيم که رئيس جمهور بر اين جايگاه تکيه نزده که از جاده آسفالته‌اي که هيچ مانعي در برابرش نباشد عبور کند. او بايد در جاده‌هاي پر از سنگلاخ‌ها براند، از سدها عبور کند و با موانع بجنگد تا بتواند کشور را از فقر و مشکلات نجات بدهد. فقط در اينصورت است که رئيس جمهور مي‌تواند کارنامه موفقي داشته باشد.
