موسسه فرهنگی و مطبوعاتی روزنامه جمهوری اسلامی

شماره 13173
پرهيز از تفرقه در سيره رسول رحمت و منادي وحدت

به مناسبت ميلاد پيامبر اسلام (ص) و هفته وحدت
 

فردا 12 ربيع الاول، بنا به روايت اهل سنت سالروز ميلاد با سعادت حضرت نبي اکرم صلوات‌الله عليه است. فاصله اين روز با 17 ربيع که سالروز ميلاد رسول گرامي اسلام به روايت اهل تشيع است، با تدبير حضرت امام خميني رضوان‌الله تعالي عليه هفته وحدت اعلام شده است.

 ميلاد باسعادت پيامبر گرامي اسلام حضرت محمد مصطفي صلي‌الله عليه و آله، بارش ابرهاي رحمت الهي در سرزمين تفتيده افکار و کوير عطشناک دلها بود که انوار فيوضات الهي را تابيدن بخشيد و ظلمت‌ها و تاريکي‌ها رخت ربود و زندگي خاکي را نشاط و طراوت حيات افلاکي داد.

پيامبر اکرم(ص) رسول رحمت بود و به مهر الهي و صفا و خلوص دعوت مي‌کرد و طبيعي است که در ميان گروه‌ها و اقشار مختلف مردم، منادي وحدت مي‌شد و آنان را از هر گونه فرقه‌گرايي و اختلاف و چند دستگي‌ مي‌رهاند و به وحدت و اتحاد که در پي خود قدرت‌ و يکپارچگي را به ارمغان مي‌آورد، ترغيب مي‌کرد. رسول گرامي اسلام باتلاش وقفه‌ناپذير و با پذيرش همه رنج‌ها و سختي‌ها براي متحد کردن ملل مسلمان، بزرگترين موفقيت و پيروزي را به دست آورد و با فرو ريختن پايه‌هاي نژادگرايي و امتيازات موهومي چون قوميت زدگي و تفاخر به آب و خاک، امتي واحد و بزرگ از همه مليت‌ها و نژادها و زبان‌ها به وجود آورد.

در دل مسلم مقام مصطفاست

آبروي ما ز نام مصطفاست

خاک نجد از فيض او چالاک شد

آمد اندر وجد و بر افلاک شد

روز محشر اعتبار ماست او

در جهان هم پرده‌دار ماست او

ما که از قيد وطن بيگانه‌ايم

چون نگه نور دو چشميم و يکيم

از حجاز و چين و ايرانيم ما

شبنم يک صبح خندانيم ما

مست چشم ساقي بطحاستيم

در جهان مثل مي ‌و ميناستيم

امتيازات نسب را پاک سوخت

آتش او اين خس و خاشاک سوخت

چون گل صد برگ ما را بو يکي است

اوست جان اين نظام و او يکي است

اگر بخواهيم جايگاه والاي پيامبر اکرم(ص) و نقش بزرگ او را در نفي تفرقه ‌و مبارزه با اختلاف بيابيم و نسبت به مجاهدت‌هاي آن شخصيت والا در ايجاد وحدت و همبستگي به شناخت برسيم، کافي است آيات قرآن کريم را که بر قلب و جان پاکش نازل مي‌گشت و او را به مبارزه و تلاش براي از ميان بردن فرقه‌گرايي و تشتت و تثبيت وحدت و قدرت فرمان مي‌داد، با ديده عقل بنگريم و در آنها تفکر کنيم.

در سوره آل عمران، آيه 105 مي‌فرمايد: "و لا تکونوا کالذين تفرقوا واختلفوا من بعد ما جاءهم البينات و اولئک لهم عذاب عظيم" شما مانند ديگران (پيروان ساير اديان) مباشيد که پس از آنکه آيات روشن الهي برايشان آمد فرقه فرقه شدند و اختلاف پيدا کردند، براي چنين کساني عذاب عظيم است.

"و لا تنازعوا فتفشلوا و تذهب ريحکم" (سوره انفال، آيه 46) با يکديگر نزاع نکنيد که سست خواهيد شد و بوي شما از ميان خواهد رفت. اين آيه اتحاد مسلمانان را موجب قوت و قدرت و شوکت و بوي و خاصيت داشتن آنها معرفي مي‌کند، مي‌فرمايد اگر در ميان شما اختلاف افتد قوت و شوکت و بوي و خاصيت شما از ميان مي‌رود.

بر مبناي دستور قرآني بود که رسول اکرم(ص) در سخنان گهربار خويش همواره به وحدت مسلمين و پرهيز از تفرقه دعوت مي‌کرد.