اسيران فلسطيني که اخيراً از زندان‌هاي اشغالگران اسرائيلي آزاد شده‌اند، جزئيات وحشتناکي از شرايط بازداشت و شکنجه‌هاي وحشيانه‌اي که متحمل شده‌اند، فاش کرده‌اند که نشان مي‌دهد بازداشتگاه‌هايي مانند «سيدي تيمان» حتي از زندان بدنام گوانتانامو نيز ظالمانه‌تر هستند.به گزارش ايسنا، در مصاحبه‌هاي اختصاصي با تلويزيون المسيره در روز سه‌شنبه، اين اسيران از مقاومتي که دشمن را مجبور به آزادي آنها کرد، ابراز قدرداني کردند.آنها همچنين پيام ويژه‌اي به کشورها و ملت‌هاي حامي غزه، به ويژه يمن و سيد عبدالملک بدرالدين الحوثي، ارسال کردند.دو اسير آزاد شده، «عبدالکريم عبدالسلام» و «جاسم محمد مطر»، جزئيات تکان‌دهنده‌اي از رفتار نيروهاي اشغالگر در داخل زندان‌ها را بازگو کردند.اسير عبدالکريم عبدالسلام به استفاده از برج‌هاي مجهز به چراغ‌هاي روشن براي نگهداري 45 اسير در يک اتاق و حملات سربازان اشغالگر در نيمه‌هاي شب که دائماً گلوله‌هاي لاستيکي و کپسول‌هاي گاز اشک‌آور براي ايجاد رعب و وحشت شليک مي‌کردند، اشاره کرد.او تأکيد کرد که اشغالگران، اسيران را مجبور مي‌کنند براي مدت طولاني روي زانوهاي خود بنشينند و آنها را از ابتدايي‌ترين حقوق انساني محروم مي‌کنند. آنها از درمان پزشکي کافي محروم مي‌شوند و مجبور مي‌شوند روي «تشک‌هاي چرکين» بخوابند، حتي آنها را مجبور مي‌کنند خودشان جوش‌هاي خود را درمان کنند. ورودي‌هاي چادر نيز به قفس‌هاي برقي تبديل شده‌اند تا از دسترسي آسان آنها به آب يا توالت جلوگيري شود.«جاسم محمد مطر»، که در 17 اکتبر از بيمارستان الشفا دستگير شد، تأکيد کرد که آنها به سايت نظامي «صوفا» و سپس به بازداشتگاه «سدي تيمان» منتقل شده‌اند و دومي را از نظر ظلم و ستم «غيرقابل مقايسه با گوانتانامو» توصيف کرد.مطر در مورد اعمال «شبح» که 18 ساعت در روز ادامه داشت و با اسيران دستبند و چشم‌بند زده رفتار مي‌شد و از حرکت به راست يا چپ منع مي‌شدند، صحبت کرد.او افزود که سگ‌هاي آموزش‌ديده روي اسيران ادرار مي‌کردند و ضرب و شتم با باتوم و حمله تقريباً روزانه انجام مي‌شد.او خاطرنشان کرد که به مدت يک ماه کامل از ادرار خوني رنج مي‌برد و هيچ درماني دريافت نکرده است و بعداً متوجه بيماري کليوي خود شد.اين اسير اشغالگران را مسئول کامل اين سهل‌انگاري دانست. اسراي آزاد شده از غزه و مقاومت آن که دشمن را مجبور به پذيرش مبادله کرد، قدرداني کردند.او خواستار تکميل معامله و آزادي همه اسيراني شد که در زندان‌ها به شدت رنج مي‌برند. پتوها و تشک‌هاي آنها در اين «هواي سرد» از آنها گرفته شد و به آنها کمترين غذا داده شد و از دسترسي به دارو محروم شدند. آنها مورد شکنجه و ظلم قرار گرفتند تا جايي که برخي از اسيران تعادل رواني خود را از دست دادند.او گزارش داد که اشغالگران عمداً تا آخرين لحظات آزادي، اسرا را مورد ضرب و شتم قرار دادند و آنها را تهديد کردند که با هيچ گروه مقاومتي همکاري نکنند، که اين امر ماهيت انتقام‌جويانه دشمن را تأييد مي‌کند. آنها با عصبانيت نقش صليب سرخ را که در سخت‌ترين لحظات نتوانسته بود کمکي ارائه دهد، زير سؤال بردند.اسراي آزاد شده و خانواده‌هايشان خاطرنشان کردند که اين روحيه مقاوم، اولين خط دفاعي در برابر پروژه‌هاي تهاجمي است. آنها تأکيد کردند که مردم فلسطين مردمي بزرگ هستند و با وجود همه چيز، عزت و استقلال به دست خواهد آمد.
