«پيرگوشي» نوعي پير شدن طبيعي است که با افزايش عمر دستگاه شنوايي، اتفاق مي‌افتد، اما برخي عوامل مي‌تواند روند ابتلا به اين مشکل را سرعت ببخشد.دکتر افسانه دوستي - مديرگروه شنوايي شناسي دانشگاه علوم پزشکي شيراز گفت: پس از فشارخون و آرتريت، پيرگوشي سومين مشکل پزشکي عمده در سالمندان محسوب مي‌شود.دوستي افزود: اگرچه عوامل خطر غير قابل تغيير مانند سن، ژنتيک، نژاد و جنسيت در اين مورد مطرح است، اما عوامل خطر قابل تغييري هم وجود دارد که مي‌توان با توجه به آنها و پرهيز از مواجهه با آنها، اين روند در دستگاه شنوايي را به تاخير انداخت.وي قرار گرفتن در معرض صدا (نويز)، سيگار کشيدن، تروما (ضربه و آسيب) و استرس را از جمله مهم‌ترين عوامل مؤثر بر ايجاد پيرگوشي عنوان کرد.دوستي با اشاره به اين موضوع که برخي بيماري‌ها يا عوامل خطر مي‌توانند باعث ايجاد يا تشديد کاهش شنوايي در سنين بالا شوند، گفت: از جمله اين بيماري‌ها مي‌توان به بيماري‌هاي مغزي_عروقي، بيماري‌هاي قلبي_عروقي، ديابت نوع دوم، کاهش عملکرد شناختي، فشار خون بالا، کلسترول بالا، هيپوکسي يا ديابت شيرين اشاره کرد.اين دکتراي تخصصي شنوايي شناسي ضمن بيان اينکه شنوايي شناس با انجام ارزيابي‌هاي شنوايي، نوع و درجه کم‌شنوايي را تعيين کرده و در مسير مداخله (درمان) گام بر مي‌دارد، افزود: تجويز وسايل کمک شنوايي از جمله سمعک و آموزش بهبود مهارت‌هاي ارتباطي، آموزش خانواده و محيط به فرد سالمند کمک مي‌کند تا بتواند با شرايط جديد، سازگار شود.به گفته عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شيراز، کم‌شنوايي درمان‌نشده، مي‌تواند عوارض رواني و اجتماعي از جمله احساس تنهايي، افسردگي، اضطراب و انزواي اجتماعي را به دنبال داشته باشد؛ از طرفي شواهد موجود در سال‌هاي اخير، نشان مي‌دهد که کم‌شنوايي در سالمندان با افت شناختي و افزايش خطر زوال عقل مرتبط است؛ بنابراين مداخلات شنوايي مي‌تواند در کاهش سرعت اين روند کمک‌کننده باشد.بنابر اعلام وزارت بهداشت، دوستي بيان کرد: شنوايي شناس مي‌تواند با آموزش تمرين‌هاي تعادلي به فرد در بهبود اختلالات تعادلي ناشي از مشکل در گوش داخلي و سيستم عصبي مرتبط با آن کمک کرده و از مشکل زمين خوردن به عنوان يکي از مسائل مهم و شايع در سلامت عمومي سالمندان که مي‌تواند عوارض جدي و گاهي جبران‌ناپذيري داشته باشد، جلوگيري کند.
