اولين «طلايي» پاي ايران ماند؛ براي «امامعلي» که «اسطوره» برايش کم بود؛ فقط «مرگ» را ضربه فني نکرد

شايد اگر لقبي بالاتر از «اسطوره» در ورزش ايران وجود داشت و تنها يک نفر مي‌توانست آن عنوان را به نام خود کند، او مردي بود که کلکسيوني از «رکوردها» و «بهترين‌ها» را به خود اختصاص داده بود.صبح دومين روز از آخرين ماه تابستان پر حادثه و داغ 1404 با خبر درگذشت امامعلي حبيبي عضو تالار مشاهير فدراسيون جهاني کشتي سابق (FILA) و اتحاديه جهاني کشتي فعلي ملقب به «ببر مازندران» براي ايران زخمي شروع شد.مخترع فنون «سرو تَه يک»، «يک، دست و يک پا» و «فن حبيبي» که کشتي را زير نظر «ننه‌بيگُم» معلم قرآني‌اش در مکتب‌خانه شروع کرده بود، در 96 سالگي ايستاده و با شکوه دعوت فرشته مرگ را لبيک گفت.بازي‌هاي المپيک 1956 ملبورن اوج درخشش ببر مازندران بود که علي‌رغم تب شديد مدال طلاي اين رويداد بزرگ را در وزن 67 کيلوگرم بدست آورد. امامعلي حبيبي در مسابقات جهاني تهران در سال 1959 دو تن از بزرگان کشتي دنيا بالاوادزه از شوروي سابق و اسماعيل اوغان از ترکيه را مجموعاً در کمتر از 3 دقيقه ضربه فني کرد.در دوران حضور در عرصه کشتي به سريع‌ترين کشتي‌گير جهان معروف شد و در سال 1961 در رقابتهاي جهاني يوکوهاما بالاتر از موروزوف از شوروي و کانه‌کو از ژاپن براي دومين‌بار روي سکوي نخست جهان ايستاد. در اين سال تيم کشتي ايران به مقام قهرماني دست يافت.حبيبي با کسب مدال طلاي رقابتهاي جهاني 1962 توليدو براي هميشه از دنياي دايره طلايي خداحافظي کرد. وي علاوه بر 4 طلاي جهان و المپيک موفق به کسب مدال طلاي بازي‌هاي آسيايي 1958 توکيو شد. وي پس از پايان دوره قهرماني مدتي به مربيگري پرداخت ولي پس از آن وارد عالم سياست شد و در دوره‌اي هم به عنوان نماينده مردم بابل در مجلس شوراي ملي حضور داشت.امامعلي حبيبي قهرماني است که در کوتاه‌ترين زمان قهرمانان بزرگي همچون بالاوادزه را با فنون يک‌دست و يک‌پا و سرته يکي به زمين مي‌زد و پس از گذشت 50 سال هنوز کشتي‌گيري نتوانسته با آن سرعت و تبحر فنون زيباي کشتي را به نمايش بگذارد.بلور و اريکان از مربيان وي در تيم ملي بودند و وي با کشتي‌گيراني نظير جهان پهلوان غلامرضا تختي و محمدعلي صنعتکاران و محمد ابراهيم سيف‌پور، منصور مهدي زاده، حميد توکل، رضا قليچ‌خاني و برادران ملاقاسمي هم دوره بوده است.مدال‌ها، افتخارات و رزومه ورزشي و سينمايي حبيبي را مي‌توان در همه موتورهاي جستجوگر يافت و مطالعه کرد اما آنچه که او را متمايز مي‌کند و در نهايت کج‌سليقه‌گي هيچ‌وقت به آن پرداخته نشده است شخصيت ميهن‌پرست اين قهرمان نامدار ايراني است.حبيبي دوم شهريور 1404 از اين دنيا نرفت، او خيلي زودتر از اين‌ها وقتي هيچ مسئولي در ورزش و فدراسيون کُشتي ايران به او توجه‌اي نداشت با قلبي شکسته به پيشنهادات فدراسيون‌هاي کُشتي آمريکا، روسيه، ترکيه، ژاپن و.....جواب منفي مي‌داد مُرد چون تا بوده پهلوان زنده را عشق است!جذاب‌ترين شاخصه فني که از اين نابغه جهان کُشتي به عنوان يک آمار رويايي و دست‌نيافتني ماندگار شده است؛ ثبت 53 پيروزي از 56 مسابقه رسمي با ضربه فني بود!سرعت برق‌آساي ببر مازندران در اجراي فنوني که خود صاحب آن بود، دليلي شد تا فدراسيون جهاني FILA به فکر کاهش زمان در رقابت‌هاي کُشتي بيافتد. حبيبي از نوابغي بود که به کُشتي روح و هويت داد و گزاف نيست اگر بگوييم او در کشتي صاحب سبک و مؤلف بود. وي زندگي در سرزمين مادري را به سکونت در ينگه دنيا و اروپا و کشورهايي که تخصص و دانش او را مي‌خواستند ترجيح داد و اين فقط يک دليل داشت؛ عِرقِ به وطن.او در اوج بي‌توجهي‌ها و ناملايمتي‌هايي که به واسطه حضورش در مجلس شوراي ملي دوران پهلوي دوم به عنوان نماينده مردم بابل و نقش‌آفريني در چهار فيلم سينمايي که قبل از انقلاب در آنها داشت مي‌ديد؛ يک وجب از خاک کشورش را به دلارها و پيشنهادات وسوسه‌انگيز خارجي‌ها نداد.شايد لازم به يادآوري باشد حضور اين پهلوان نامي ايران زمين در مجلس به عنوان نماينده مردم شهرش بابل، تسريع در کارهايي مانند انتقال مرکزيت مخابرات استان به بابل و همچنين آسفالت کليهٔ خيابان‌هاي بابل و لوله‌کشي آب شرب شهر بابل و ساخت پل حبيبي و جادهٔ بابل به درزي کلاً بود.او مثل خيلي از ورزشکاراني که حضور در سياست و ورزش را براي کمک به مردمشان انتخاب کرده بودند وارد اين مسير شد؛ پس لزوماً وابستگي شديد به حکومت وقت نداشت! کم نبودند ورزشکاراني که قبل از انقلاب سمت‌هاي حکومتي داشتند و در کنار رجل سياسي وقت عکس انداخته بودند، اما بعدها هم نگرش‌شان تغيير کرد و هم ادبيات گفتاري‌شان! حال چرا امامعلي حبيبي که هيچ سندي از او مبني بر دخيل بودنش در تصميمات و اتفاقاتي که منجر به ثبت تخلف سياسي، اجتماعي و ورزشي باشد موجود نيست با بي‌مهري هرچه تمام‌تر تا روز مرگ خانه‌نشين شد!هر چند در کشتي ايران نام جهان پهلوان غلامرضا تختي ماندگارتر است و بيشتر او را نماد کشتي معرفي مي‌کنند اما امامعلي حبيبي هم در همان رديف قرار مي‌گيرد و با آن همان افتخارات و رکوردها و بهترين‌ها، بيش از يک اسطوره براي ورزش ايران اعتبار و آبرو خريده است. امامعلي حبيبي در تاريخ ورزش و کشتي ايران براي هميشه ماندگار خواهد شد و بعيد است «مادر گيتي چون او فرزند بزايد».