موسسه فرهنگی و مطبوعاتی روزنامه جمهوری اسلامی

شماره 13267
دبيرکل ناتو: اتحاديه اروپا نمي‌تواند بدون آمريکا از خود دفاع کنددبيرکل ناتو گفت که معتقد نيست اتحادي

دبيرکل ناتو: اتحاديه اروپا نمي‌تواند بدون آمريکا از خود دفاع کنددبيرکل ناتو گفت که معتقد نيست اتحاديه اروپا بايد به سمت استقلال استراتژيک از امريکا حرکت کند.به گزارش ايسنا، «مارک روته» دبيرکل ناتو در گفت‌وگويي با خبرگزاري آلمان (DPA) گفت: «کاملا منطقي است که ما به تدريج مسئوليت بيشتري را براي دفاع از اروپا بر عهده بگيريم، اما در همان مسيري که ايالات متحده، که کاملا از ناتو حمايت مي‌کند، در اين اتحاد و در اروپا باقي مي‌ماند، باقي بمانيم.»به اين ترتيب ناتو درحال تبديل شدن به سازماني است که منافع راهبردي کاخ سفيد و اهداف آن را با هزينه‌هاي سنگين شهروندان اروپايي محقق مي‌کند. تداوم حيات اين پيمان، در سايه اين امتيازدهي‌هاي مالي و نظامي چيزي جز «تصاعد هزينه و کاهش فايده» براي مردم عادي اروپا ندارد.خشم شهروندان اروپايي از ناتوبه گزارش خبرگزاريها درست در پسِ اتحاد ظاهري بلوک غرب در برابر روسيه، نارضايتي عميق و رو به تزايدي در ميان شهروندان کشورهاي عضو ناتو در قاره اروپا درحال شکل‌گيري است. اين خشم ناشي از دو تصميم کليدي اخير است که به‌طور مستقيم بار اقتصادي سنگيني را بر دوش شهروندان اروپايي انداخته، درحالي که منافع ملموس در برابر اين هزينه‌ها، کمرنگ‌تر از گذشته به نظر مي‌رسد.اولين و شايد دردناک‌ترين شوک اقتصادي، تعهد جديد کشورهاي اروپايي عضو ناتو به ارسال کمک‌هاي مالي مستقيم به اوکراين است. براساس اين توافق، کشورهاي اروپايي متعهد شده‌اند که مبلغ 90 ميليارد يورو را در طول دو سال آينده، به‌صورت بلاعوض در اختيار کي‌يف قرار دهند. نکته قابل تأمل اين است که اين تعهد مالي عظيم قرار است بدون دست‌اندازي به دارايي‌هاي مسدودشده روسيه انجام شود.اين تصميم درحالي اتخاذ شده که ملت‌هاي اروپايي ماه‌هاست که با پيامدهاي اقتصادي مستقيم جنگ اوکراين دست و پنجه نرم مي‌کنند؛ از تورم سرسام‌آور انرژي و افزايش هزينه‌هاي زندگي گرفته تا رکود در بخش‌هاي صنعتي. شهروندان اروپايي، که خود تحت فشار شديد افزايش قيمت‌ها هستند، اين کمک‌هاي بلاعوض ميلياردي را به مثابه باري نامتناسب بر دوش خود مي‌بينند. اين ناعادلانه بودن ساختار کمک‌رساني (يعني پرداخت از جيب خود به‌جاي استفاده از اموال توقيف‌شده طرف مقابل) خشم عمومي را نسبت به دولت‌هايشان و سازماني که اين سياست‌ها را هدايت مي‌کند، يعني ناتو، دوچندان کرده است.امتيازدهي يک‌طرفه اروپا به آمريکا تنها به حوزه کمک‌هاي مستقيم محدود نمي‌شود. دومين اهرم فشار، که نشان‌دهنده تسليم محض در برابر خواسته‌هاي دونالد ترامپ است، توافق بر سر افزايش بودجه دفاعي مي‌باشد. 29 عضو اروپايي ناتو پذيرفته‌اند که سهم هزينه‌هاي دفاعي خود را به 5 درصد از توليد ناخالص ملي (GDP) افزايش دهند. اين امتياز، يک تعهد بلندمدت با تبعات مالي عظيم براي بودجه‌هاي ملي کشورهاي اروپاست.درحالي که امريکا به‌دليل موقعيت جغرافيايي خود کمترين آسيب اقتصادي مستقيم را از اين جنگ ديده است، اروپايي‌ها مجبور به تقويت عظيم ماشين نظامي ناتو شده‌اند. اين درحالي است که بخش بزرگي از شهروندان در اين کشورها، خواستار سرمايه‌گذاري بيشتر در حوزه‌هايي مانند بهداشت، زيرساخت‌هاي داخلي و مقابله با بحران معيشت هستند، نه انباشت تسليحات تحت هدايت واشنگتن.