ديپلمات اسبق انگليس: ترامپ حقوق بينالملل را زير چرخ سياست و قدرت له کرديک ديپلمات اسبق انگليسي نوشت
ديپلمات اسبق انگليس: ترامپ حقوق بينالملل را زير چرخ سياست و قدرت له کرديک ديپلمات اسبق انگليسي نوشت: تضعيف نهادهاي چندجانبه و دورزدن قواعد بينالمللي در سايه سياستهاي يکجانبهگرايانه دولت «دونالد ترامپ» رئيس جمهوري آمريکا، چنان شدت گرفت که حقوق بينالملل در 2025 (1404ش) زير چرخ سياست قدرت له شد.پيتر فورد که از سال 2003 تا 2006 (85-82ش) سفير انگليس در دمشق بود، در اين يادداشت نوشت: «دونالد ترامپ در نخستين سال از دوره دوم رياستجمهوري خود کاري کرد که سال 2025 (1404ش) بيش از هر چيز حول محور او بچرخد. بعيد است 2026 (1405ش) تفاوت چنداني با اين وضعيت داشته باشد.»وي درباره تلاشهاي ترامپ براي پايان دادن به جنگ اوکراين افزود: رئيسجمهوري آمريکا در مسير ادعايي صلح، هم با مواضع سخت و ريشهدار طرفهاي درگير روبهروست و هم با سنگاندازي اروپاييها و دولت پنهان در داخل آمريکا که هدفشان جلوگيري از هرگونه پيشرفت و ادامهدار شدن درگيري است.سفير اسبق انگليس ادامه داد: «ترامپ تا حدي به دليل همين فقدان همکاري اروپا، راهبرد امنيت ملي متفاوت و قالبشکني را پيش برد که در آن آمريکا از اروپا و سازمان پيمان آتلانتيک شمالي (ناتو) فاصله ميگيرد و تمرکز خود را بر نيمکره غربي و پيگيري بيامان منافع آمريکا در سراسر جهان ميگذارد.»وي اضافه کرد: «اينکه اين راهبرد چگونه اجرا شود، آبوهواي سياست بينالملل را در 2026 (1405ش) و پس از آن شکل ميدهد.» فورد تأکيد کرد که اين رويکرد «نويد خوبي براي ونزوئلا نميدهد» و نوشت که «خصومت عريان و طمعورزي آمريکا، بيهيچ توجهي حتي حداقلي به ملاحظات حقوقي، از هماکنون آشکار شده است.»وي سپس با اشاره به تشديد تنشها در غرب آسيا در سال 2025 (1404ش) نوشت: «همين بياعتنايي به قانون در رفتار ترامپ در خاورميانه نيز برجسته بود؛ آمريکا در کنار اسرائيل، بدون تحريک قبلي به ايران حمله کرد و همزمان از رفتارهاي نسلکشانه تلآويو در غزه حمايت کرد.»فورد تصريح کرد: «منفيترين روند سال 2025 (1404ش)، برهمزدن بنيانهاي حقوق بينالملل و تضعيف و تنزل جايگاه سازمان ملل متحد بود.» وي افزود که اين روند در اقدام دولت ترامپ براي «تحريم مقامهاي ديوان کيفري بينالمللي» به دليل پيگيري حقوقي پرونده [رژيم] اسرائيل نمود يافت و سپس با «تحميل قطعنامهاي درباره غزه از مجراي شوراي امنيتِ منفعل» ادامه پيدا کرد؛ قطعنامهاي که به نوشته فورد، در عمل «طرحهاي آمريکا و اسرائيل براي اداره غزه بهعنوان نوعي تحتالحمايگي» را تأييد ميکرد.وي در ادامه نوشت: «گاهي برخي از مهمترين رويدادها در ژئوپليتيک، اتفاقهايي هستند که رخ نميدهند.» فورد يکي از اين موارد را «خودداري آمريکا و اسرائيل از انجام حمله دوم به ايران، با وجود تهديدها و فضاسازيهاي تهاجمي» دانست و نوشت: اين موضوع «چيزهاي زيادي درباره ترس اسرائيل از توانمنديهاي ايران براي پاسخ متقابل ميگويد» و «اين اميد را ايجاد ميکند که بازدارندگي شکل گرفته باشد.»فورد در پايان با انتقاد از نگاه اروپا نوشت: «اين رويکرد ميتواند اروپاييها را نگران کند؛ اروپاييهايي که به نظر ميرسد از شتاب گرفتن افول خودساخته قارهشان بيخبرند.»وي اضافه کرد: اين افول «تنها بدتر ميشود» و همزمان «جنوب جهاني جاي اروپا را از نظر اقتصادي و سياسي ميگيرد.» فورد همچنين اعلام کرد که جايزه صلح نوبل «آنچنان بياعتبار شده است» که با توجه به برنده امسال، ترامپ شايد «براي دريافت اين جايزه هم نيازي به تلاش چنداني نداشته باشد.»
