اعدام تدريجي در زندانهاي اسرائيل؛از شکستن انگشت شست اسرا تا شکنجه با سگهاي پليسدرحالي که شهادت اس
اعدام تدريجي در زندانهاي اسرائيل؛از شکستن انگشت شست اسرا تا شکنجه با سگهاي پليسدرحالي که شهادت اسيران آزادشده از زندانهاي رژيم صهيونيستي، از سياست اعدام و تحميل مرگ تدريجي بر اسرا در زندان پرده برميدارد، کنست (پارلمان اين رژيم) ضمن تلاش براي تصويب قانون اعدام اسراي فلسطيني، در پي اجراي بزرگترين عمليات قتلعام برنامهريزيشده اسرا است.به گزارش الاخبار، درحالي که نهادهاي حقوقي نسبت به طرحي اسرائيلي براي اجراي بزرگترين عمليات سرکوب و قتلعام برنامهريزيشده هشدار ميدهند، نشانههاي اين روند در جدلهاي جاري در صحن «کنست» اسرائيل، بهويژه پيرامون طرح قانون اعدام اسيران، آشکار شده است.با اين حال، اين هياهو در نگاه، گوش و حافظه اسيران آزادشده رنگ ميبازد؛ چرا که شهادتهاي زنده و سنگين آنان از جزئيات شکنجه همچنان حاضر است و براي کساني که طي دو سال گذشته تجربه اسارت را از سر گذرانده و سرانجام به آزادي رسيدهاند، مرگ ـ با همه هراسش ـ در مقايسه با شکنجههاي رواني، جسمي و جنسي سازمانيافته توسط نظاميان اشغالگر بسيار آسانتر جلوه ميکند.يک اسير فلسطيني آزاد شده به نام «ابو مصطفي» که تجربه زندان را در سه بازداشتگاه «سدي تيمان»، «عوفر» و «عسقلان» پشت سر گذاشت ميگويد خاطرات شکنجه را هرگز فراموش نميکند.وي که در چارچوب معامله تبادل اسرا که پس از آتشبس اوايل اکتبر گذشته آزاد شده است در واکنش به تصويب پيش نويس قانون اعدام اسراي فلسطيني توسط رژيم صهيونيستي ميگويد: آنچه اداره زندانهاي رژيم صهيونيستي انجام ميدهد، خود نوعي اعدام روزانه و تدريجي است.وي ميافزايد: زندانبانان با ما همچون انسان رفتار نميکردند؛ آنان هيولاهايي غير قابل کنترلي بودند، بيآنکه قانون مرزهاي شکنجه را تعيين کند يا نظارتي وجود داشته باشد. برايشان مجاز بود که هرگونه روش سرکوب، آزار و تحقير کرامت انساني را به دلخواه به کار گيرند.به گفته اين اسير سي و چند ساله که در اکتبر 2025 (مهر 1404) در ايست بازرسي «اداره مدني» در شمال نوار غزه بازداشت شد، بيشتر اسرا در معرض شکنجههاي شديد جسمي، از جمله کندن ناخنها، آويزان کردن براي ساعتهاي طولاني و محروميت از غذا و درمان قرار داشتند.او تأکيد ميکند: هر اسير دستکم دو سوم وزن خود را از دست ميداد و در نهايت همچون اسکلت نحيفي از زندان خارج ميشد که تنها اندکي پوست بر آن باقي مانده بود.به گفته اين اسير آزادشده، سختترين رفتارها، «آزارهاي جنسي و تعرضات مکرري بود که زندانيان مجبور به تماشاي آن ميشدند».او ميافزايد: اينکه ناخنهايت کنده، بدنت با ورق فلزي داغ سوزانده، يا ته سيگارها بر صورت و پشتت خاموش شود، همه اينها قابل تحمل است و ميگذرد اما آنکه مجبور شوي شاهد باشي چگونه اسيري سالخورده با پاي قطعشده زير ضربات و شکنجه فرو ميافتد و سپس سگهاي پليس به او تعرض ميکنند، چيزي است که هرگز نميتوان فراموش کرد.تمامي آنچه روايت شد، تنها قطرهاي از درياي تاريکي و رنجي است که اداره زندانهاي رژيم صهيونيستي عليه آنچه به «اسراي نخبه» معروف است، اعمال ميکند. بيشتر اين اسرا در بخشي ويژه موسوم به «رکيفت» نگهداري ميشوند که زنداني ايزوله است و بهطور خاص در زير زندان «نتيسان» در شهر رمله ساخته شده است. شمار زندانيان در اين بخش حدود 300 نفر برآورد ميشود که بخش عمده آنان در روز عمليات «طوفان الاقصي» بازداشت شدند و گروهي ديگر نيز طي دو سال جنگ، در جريان نبردها و يورشها به اسارت درآمدند.در پيشنويس قانون جديد، بندي ويژه درباره اسراي روز هفتم اکتبر گنجانده شده است که براساس آن، قانون بهصورت عطف به ماسبق اجرا خواهد شد.شهادتهاي برخي از زندانيان نيز نشان ميدهد که آنان مجبور به ناسزا گفتن به مادران خود ميشوند و روزانه در نقاط حساس بدن مورد ضرب و جرح قرار ميگيرند. افزون بر اين، زندانبانان بهطور دورهاي اقدام به شکستن انگشتان شست هر زنداني ميکنند که خود نوعي شکنجه مستمر و سازمانيافته به شمار ميرود.اين دادهها نشان ميدهد آنچه بهطور معمول عليه اسرا اعمال ميشود، در حقيقت همان اعدام و قتل تدريجي است، با تمام معناي کلمه؛ هرچند ابزار آن متفاوت از شيوههاي شناختهشدهاي چوندار زدن، شليک گلوله، صندلي برق يا تزريق مواد کشنده است. اين روشها بهعنوان «گزينههايي» براي اجراي حکم اعدام عليه «اسراي نخبه» مطرح شدهاند.براساس گزارشهاي نهاد امور اسرا، شمار شهدا در داخل زندانها از آغاز جنگ نسلکشي عليه نوار غزه تاکنون از 100 نفر فراتر رفته است که هويت 84 تن از آنان ثبت و مستند شده و در ميانشان 50 نفر از اهالي غزه هستند.در اين ميان، «ايتمار بنگوير»، وزير امنيت داخلي رژيم اشغالگر و از چهرههاي افراطي کابينه نتانياهو، روز گذشته جزئيات بهروزرسانيشده طرح قانون اعدام اسيران فلسطيني را منتشر کرد که ازسوي فراکسيون «عوتسما يهوديت» پيگيري ميشود و قرار است براي رأيگيري در شور دوم و سوم در کنست (پارلمان) رژيم صهيونيستي ارائه شود.براساس پيشنويس اين طرح که توسط «ليمور سون هار ميلخ»، عضو کنست از همين فراکسيون ارائه شده، هدف از اين قانون اعمال مجازات اعدام عليه کساني است که مقامات رژيم اشغالگر آنان را «خرابکاراني که موجب کشته شدن اسرائيليها شدهاند» مينامند؛ اقدامي که به ادعاي آنان براي «حفاظت از اسرائيل و شهروندانش»، «تقويت بازدارندگي» و «کاهش انگيزه براي عمليات گروگانگيري و معاملات تبادل اسرا» صورت ميگيرد.در تاريخ 8 دسامبر (17 آذر) جاري، ايتمار بنگوير به همراه اعضاي فراکسيون خود در جلسه کميته «امنيت داخلي» کنست درحالي حاضر شد که وي و ساير اعضاي آن فراکسيون با نصب سنجاقهايي به شکل طنابدار در آن شرکت کردند. اين اقدام موج گستردهاي از انتقادها را در داخل و خارج کنست برانگيخت.بنگوير در اين جلسه اظهار داشت: همگي با اين سنجاق آمدهايم که يکي از گزينههاي اجراي قانون اعدام يعني، طناب دار، صندلي برق و حتي تزريق کشنده را نشان ميدهد.وي همچنين با افتخار از تشديد اقدامات عليه اسرا سخن گفت و افزود: اردوگاههاي تابستاني، برنامههاي هواخوري و غذاهاي باکيفيت را متوقف کرديم.گفتني است، مجمع عمومي کنست در 10 نوامبر (19 آبان) گذشته، با 39 رأي موافق در برابر 16 رأي مخالف، به تصويب اوليه اين طرح رأي داد. در همان جلسه نيز طرح مشابهي با حمايت احزاب ائتلاف حاکم و مخالفان به تصويب رسيد که نشاندهنده وجود اجماع سياسي گسترده در ساختار حاکميتي رژيم صهيونيستي براي انتقامگيري خشن و وحشيانه از اسراي فلسطيني است.
