سرخ‌ها چگونه حذف شدند؛يک بازي و هزار نشان که تراکتور از پرسپوليس عبور کرد؛ هيجان جان گرفت!نگاهي به آ

سرخ‌ها چگونه حذف شدند؛يک بازي و هزار نشان که تراکتور از پرسپوليس عبور کرد؛ هيجان جان گرفت!نگاهي به آمار بازي تراکتور و پرسپوليس نشان از برتري هيجان ميزبان به ابزار مديريتي فني ميهمان داشت تا يکي از طولاني‌ترين مسابقات تاريخ جام حذفي رقم بخورد.بازي تيم‌هاي فوتبال پرسپوليس و تراکتور در يک‌شانزدهم نهايي جام حذفي، يکي از همان شب‌هايي بود که جام حذفي معناي واقعي خود را نشان داد؛ شبي پر از نوسان، فشار رواني و تغيير مداوم حس برتري که نه براساس نام‌ها، بلکه بر پايه جزئيات و تمرکز جلو رفت و در نهايت نيز سرنوشتش نه در جريان بازي، بلکه در ضربات پنالتي نوشته شد. سکوها، نيمکت‌ها و زمين، هم‌زمان صحنه يک نبرد فرسايشي بودند که تا آخرين ضربه ادامه داشت.پرسپوليس و تراکتور از همان ابتدا نشان دادند که قرار نيست بازي ساده‌اي رقم بخورد. هر بار که يکي از دو تيم جلو مي‌افتاد يا فشار مي‌آورد، طرف مقابل واکنش نشان مي‌داد و اجازه نمي‌داد کفه ترازو براي مدت طولاني به يک سمت سنگيني کند. اين رفت‌وبرگشت هيجاني و فني، بازي را به نقطه‌اي رساند که حتي 120 دقيقه فوتبال هم براي تعيين برنده کافي نبود.در نهايت، اين ضربات پنالتي بودند که حکم پايان را امضا کردند نا تراکتور به عنوان ميزبان با پيروزي 8 بر 7، شبي تاريخي را براي هوادارانش رقم زد و پرسپوليس را در يکي از تلخ‌ترين حذف‌هاي جام حذفي سال‌هاي اخير متوقف کرد.نگاهي به آمار مسابقه نشان مي‌دهد که بازي تا چه اندازه نزديک و شکننده پيش رفته است. پرسپوليس با 52 درصد مالکيت توپ، سهم اندکي بيشتر از جريان بازي داشت، اما اين برتري عددي به فاصله معناداري در زمين منجر نشد. تراکتور با 48 درصد مالکيت، نشان داد که بدون در اختيار داشتن توپ هم مي‌توان خطرناک بود و بازي را کنترل کرد.در بخش شوت‌زني، تراکتور 10 شوت در مقابل 9 شوت پرسپوليس داشت. با اين حال هر دو تيم تنها 3 شوت در چارچوب داشتند که نشان مي‌دهد دقت نهايي در فاز تهاجمي پايين بود و مدافعان و دروازه‌بان‌ها نقش مهمي در بسته ماندن دروازه‌ها ايفا کردند.يکي از تفاوت‌هاي مهم بازي در ضربات ايستگاهي ديده بود. تراکتور با 7 کرنر در مقابل 2 کرنر پرسپوليس، فشار بيشتري روي دروازه حريف وارد کرد. اين آمار بيانگر آن است که حملات تراکتور بيشتر به مناطق خطرناک ختم مي‌شد، حتي اگر به گل منجر نشد.از نظر انضباطي نيز بازي پرتنش بود. تراکتور 3 کارت زرد و يک کارت قرمز دريافت کرد و پرسپوليس نيز 2 کارت زرد گرفت؛ آماري که به‌خوبي فضاي درگيرانه و حساس مسابقه را بازتاب مي‌دهد.اين مسابقه، به نوعي تقابل بازي مديرانه و کنترلي پرسپوليس در مقابل شيوه نسبتا تهاجمي و شجاعانه تراکتور بود. پرسپوليس توپ را بيشتر در اختيار داشت، اما تراکتور بهتر توانست بازي را به يک نبرد فيزيکي و موقعيتي تبديل کند.ميزبان در ضربات برگشتي ارسالي و تمرکز دفاعي اهميت بيشتري به بازي داد.در نهايت، وقتي آمارها اين‌قدر به هم نزديک است، سرنوشت بازي ناگزير به جزئيات گره مي‌خورد و در اين ديدار ضربات پنالتي همان جزئيات تعيين‌کننده بودند.تراکتور در لحظه‌اي که فشار به اوج رسيد، آرام‌تر و دقيق‌تر عمل کرد و از دل يک بازي کاملاً برابر، بليت صعود را بيرون کشي. صعودي که بيش از هر چيز، حاصل تمرکز و تحمل فشار بود، نه برتري مطلق در زمين.