موسسه فرهنگی و مطبوعاتی روزنامه جمهوری اسلامی

شماره 13233
وزير بهداشت:افزايش تعداد پزشکان به‌تنهايي مشکلات مناطق محروم را حل نمي‌کند

وزير بهداشت با اشاره به نقش آموزش پزشکي در آينده سلامت کشور، بر لزوم توجه به کيفيت آموزش، توزيع عادلانه نيروهاي تخصصي و تدوين برنامه‌هاي اجرايي زمان‌بندي‌شده در اين حوزه تأکيد کرد.دکتر محمدرضا ظفرقندي در آغاز روز دوم اجلاس معاونين آموزشي دانشگاه‌هاي علوم پزشکي کشور که به ميزباني دانشگاه علوم پزشکي تبريز برگزار شد، گفت: آموزش پزشکي، پايه‌گذار آينده سلامت مردم است و بايد هم از نظر کميت و هم کيفيت مورد توجه قرار گيرد.وزير بهداشت با بيان اينکه افزايش ظرفيت دانشجوي پزشکي لزوماً به بهبود توزيع خدمات در مناطق کمتر برخوردار منجر نمي‌شود، افزود: اگر برنامه‌ريزي‌ها بدون توجه به شرايط و نيازهاي منطقه‌اي انجام شود، مشکلات پابرجا مي‌ماند. امروز در برخي استان‌ها ورودي دستياري در رشته‌هايي مانند بيهوشي، طب اورژانس، اطفال و حتي داخلي و زنان به حد نياز نرسيده است.وي با تأکيد بر ضرورت تدوين برنامه‌هاي اجرايي مشخص و زمان‌بندي‌شده براي سياست‌هاي آموزشي گفت: هر سياست و برنامه بايد پيوست اجرايي دقيق داشته باشد تا بدانيم چه اقداماتي، در چه زماني و توسط چه نهادي بايد انجام شود. حرکت آموزش پزشکي بايد، به سمت عمل و حل مسائل واقعي حوزه سلامت پيش برود.دکتر ظفرقندي با اشاره به رشد قابل‌توجه ظرفيت رشته‌هاي پزشکي و دندانپزشکي در سال‌هاي اخير اظهار داشت: در چهار سال گذشته حدود صد درصد به ظرفيت اين رشته‌ها افزوده شده است. اکنون بايد با نگاهي آينده‌نگر و منطقه‌اي، براي هماهنگي ميان ظرفيت‌ها، زيرساخت‌ها و نيازهاي واقعي کشور برنامه‌ريزي کنيم. حل اين چالش‌ها تنها از مسير گفتگوي دوطرفه دانشگاه‌ها با وزارت بهداشت و مشارکت فعال استان‌ها و نهادهاي تصميم ساز ممکن است.وزير بهداشت همچنين بر اهميت توجه به اخلاق حرفه‌اي و تعهد اجتماعي در آموزش پزشکي تأکيد کرد و گفت: پزشک آينده بايد نه‌تنها دانش و مهارت، بلکه روحيه مردم‌دوستي و تعلق‌خاطر به ميهن را در مسير تحصيل خود بياموزد. اگر در طول دوره آموزش، اين ارزش‌ها در ذهن و رفتار دانشجو نهادينه نشود، هدف اصلي آموزش پزشکي محقق نخواهد شد.ظفرقندي در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به وضعيت فعلي نظام دستياري پزشکي خاطرنشان کرد: چالش‌هاي مربوط به دستياران با بخشنامه حل نمي‌شود. اين موضوع نيازمند گفت‌وگوي مستقيم، بررسي دقيق در سطح بيمارستان‌ها و همکاري نزديک گروه‌هاي آموزشي است. هر دانشگاه بايد با شناخت دقيق شرايط خود، براي بهبود محيط آموزشي و حمايت از دستياران برنامه‌ريزي کند.وي تأکيد کرد: انتظار داريم هر دانشگاه علوم پزشکي مهم‌ترين مسائل آموزشي خود را به همراه پيشنهادهاي اجرايي مشخص به وزارت بهداشت ارائه کند تا با مشارکت متقابل، برنامه‌اي عملياتي و زمان‌بندي‌شده براي ارتقاي آموزش پزشکي کشور تدوين شود. حرکت آموزش پزشکي بايد بر پايه هم‌افزايي، گفتگو و نگاه مسئله‌محور استوار باشد.