درروز جهاني کودک اعلام شد:هر 40 دقيقه يک کودک در غزه قرباني جنايات اسرائيل ميشودميگويند خوشبختي را
درروز جهاني کودک اعلام شد:هر 40 دقيقه يک کودک در غزه قرباني جنايات اسرائيل ميشودميگويند خوشبختي را ميشود در جايي پيدا کرد که کودکان بيترس و بيدليل ميتوانند بلند بلند بخندند. موجوداتي که معصوميت شان باعث ميشود بيتوقع بخندند، بيتوقع دوست بدارند و بيتوقع ببخشند. شايد براي همين است که "رابيندرانات تاگور" شاعر و فيلسوف هندي ميگويد:« هر کودکي با اين پيام به دنيا ميآيد که، خداوند هنوز از بشر نااميد نشده است.» اما در دنياي ناعادلانه آدمها، کودکان هم به دو بخش آدم و آدمتر تقسيم ميشوند شايد براي همين است که نگراني براي کوالاهاي استراليايي در آتشسوزي جنگل براي برخي رسانهها سر و صداي بيشتري نسبت به نسل کشي علني و هرروز کودکان غزه به پا ميکند. کودکاني که بغض و صداي حقخواهانه و در عين حال مظلومانهشان از پشت لنز دوربينها هم اشک و آه را در چشمان مردم آزادي خواه دنيا بيدار ميکند. بچههايي که چيزي جز سادهترين و ابتداييترين حقوق حيات در دنيا را نميخواهند. دنيايي بدون بمب و آتش زير يک سقف آرام با پدر و مادري که هروقت دوست داشتند در آغوششان آرامش را مزه کنند. دنيايي که هواپيماهايش از آن بالا جاي بمب براي بچهها اسباب بازي بريزد و براي آدم بزرگهاي غمگين کمي تسلّي!در تقويم، 16 مهرماه روز جهاني کودک نام گرفته روزي که خورشيدش براي بچههاي غزه متفاوتتر طلوع ميکند و به غروب مينشيند. به همين بهانه نگاهي به دنياي اعداد و ارقام در زندگي کودکان فلسطيني انداختيم تا ببينيم آنها در سکوت مرگبار دولتمردان جهان چطور روزگار ميگذرانند و جان ميدهند.بچههايي که ديگر بچگي نميکنندمحمود درويش در جايي مينويسد:«اگر از تو درباره غزه پرسيدند، بگو:در آنجا شهيدي است، که شهيدي آن را حمل ميکند، و شهيدي از او عکس ميگيرد، و شهيدي او را بدرقه ميکند، و شهيدي بر او نماز ميخواند.» اين حکايت کودکاني است که در اوج دوران کودکي با مرگ دوست و همبازي ميشوند و نام و مشخصاتشان را روي بدنشان مينويسند تا موقع بمباران اگر زنده نماندند راحتتر پيدايشان کنند. همين چند ماه پيش بود که رئيس کل بيمارستان صحرايي غزه در کنفرانسي مطبوعاتي اعلام کرد که هر 40 دقيقه يک کودک در اين منطقه به شهادت ميرسد تاجايي که يونيسف اعلام کرد که طي دوسال جنگ بيش از 50 هزار کودک کشته يا زخمي شدهاند. بد نيست بدانيد که طي اين دوسال صهيونيستها چيزي حدود 200 هزار تن مواد منفجره بر روي نوارغزه ريختهاند.آغوشهاي امني که ديگر ضربان ندارنديکي از اتفاقات تلخ درغزه بيسرپرست شدن و تنها شدن کودکان است. بچههايي که حداقل زير صداي وحشتناک بمب و موشک ميتوانستند به آغوش امن مادر و پدر پناه ببرند و با وجودشان،کمي کمتر از سايه سياه جنگ بترسند. خبرگزاري الجزيره ميگويد:«دفتر آمار مرکزي فلسطين گزارش داده است که در دورهاي از درگيريها، 39٬384 کودک در غزه يکي يا هر دو والدشان را از دست دادهاند. از اين ميان گفته شده تقريباً 17٬000 کودک والدين هر دو را از دست دادهاند (يعني يتيم مطلق)». علاوه بر اين نهادهاي بينالمللي هشدار ميدهند که ممکن است تعداد کودکاني که «بيسرپرست شدهاند» از اين برآوردها بيشتر باشد، به دليل دشواري در ثبت و دسترسي به همه دادهها در مناطقي که درگير جنگ هستند.مشقهايي که ديگر نوشته نميشوندبه گزارش خبرگزاري مهر،همين شهريور امسال بود که سازمان ملل اعلام کرد 97 درصد مدارس غزه تخريب شده است و 91 درصد از آنها براي راهاندازي مجدد نياز به بازسازي کامل دارند. علاوه بر اين گفته شده است که رژيم اشغالگر اسرائيل حداقل 10 مدرسه را که به پناهگاه تبديل شده بودند، از جمله برخي از آنها که از قبل خسارت ديده بودند را بمباران کردند. طوري که آموزش براي 9 نفر از هر 10 کودک متوقف شده و دفتر مشقهاي نيمه تمامشان زير آوار مانده. بچههايي که قرار بود نامشان را روي تخته سياه ياد بگيرند و بنويسند حالا براي شهادت، اسمشان را روي بدنشان مينويسند تا بعد از مرگ گمنام باقي نمانند.سفرههاي غذايي که ديگر پهن نميشونديکي از آداب مسلمانها، نشستن خانوادگي دور يک سفره است اما کودکان غزه نه ديگر خانهاي دارند که در آن جمع شوند نه مادر وپدري که برايشان غذايي بپزند و نه غذايي که با آن دور سفرهاي بنشينند. بحران غذا در اين منطقه يکي از وحشتناکترين بحرانهاست تا جايي که بعد از محاصره شديد غزه حالا کودکان زيادي حتي در صف توزيع غذا شکار کفتارهاي تک تيرانداز اسرائيلي ميشوند. يک آمار تکان دهنده ميگويد صهيونيستها مانع ورود بيش از 120 هزار کاميون حامل کمکهاي بشردوستانه و سوخت به نوار غزه شدهاند. 650 هزار کودک به دليل سوء تغذيه و گرسنگي شديد در معرض خطر مرگ هستند و 40 هزار نوزاد زير يک سال به دليل کمبود شير خشک در معرض خطر گرسنگي شديد قرار دارند. يونيسف گفته است که بيش از 80٪ تأسيسات بهداشتي غزه آسيب ديده يا نابود شدهاند. کنار همه اينها در گزارش يونيسف آمده که زيرساختهاي آب و بهداشت بهشدت غزه آسيب ديدهاند و دو سوم تأسيسات تصفيه آب به مشکل برخوردهاند.و جهاني که فقط تماشا ميکنددر دنيايي که هر روز براي حيوانات در خطر انقراض، پويشهاي جهاني به راه ميافتد، کودکان غزه فقط در سکوت و وقاحت دولتمردان دنيا محو ميشوند و به آسمان ميروند؛ آن هم نه به خاطر قحطي طبيعي يا بيماري، بلکه بهدليل تصميمهاي سياسي و بمبهايي که هنوز از آسمان ميبارند. روز جهاني کودک در تقويم جهاني، روزي براي لبخند است؛ اما در غزه، لبخند کودکان همان چيزي است که بايد آن را از زير خاک بيرون کشيد.